Molenaar & Zwarthoed is van mening dat goed onderwijs de basis is voor de ontwikkeling van de samenleving. Helaas krijgt niet ieder kind in de wereld dezelfde kansen. Daarom steunen wij structureel een project in een derdewereldland, dat tot doel heeft de jeugd op te leiden en te onderwijzen.
Het is prachtig dat er mensen zijn als Kees Tuijp. Een jonge en vooral bevlogen leraar, die op zijn manier de wereld een beetje mooier probeert te maken. Kees heeft al eerder laten zien dat een combinatie van enthousiasme en bevlogenheid een hoop verschil kan uitmaken.
Met Pasen zijn Goulven, zijn werknemers Getasew en Adane, vriendin Betty en ik naar de gevangenis geweest om de kinderen daar op te zoeken. Met wat sponsorgeld heb ik nieuwe schoenen voor hen gekocht, zodat ze iets beter zijn voorbereid op het regenseizoen. Ook heb ik wat boeken gekocht, zodat ze samen een boekje kunnen lezen, waar ook wat opdrachtjes in staan. De kinderen, maar ook hun oppasser en de gevangenisdirecteur waren heel blij met de giften. Uiteraard zijn wij daar niet alleen om de Sinterklaas uit te hangen. Ons eerste doel is om te zorgen dat ze zich weer een beetje gewaardeerd en erkend voelen. Dat doen we door gesprekjes met ze aan te knopen, met ze te spelen en letters met ze te lezen. Grappig is om het om te draaien: zij mogen aan mij de letters in het Amhaars leren. Ze stellen zich al meer open, en het is inmiddels echt gezellig om ze weer te ontmoeten.
Dus, dat was een beetje mijn Pasen. Maar, net als hoe in Volendam de kermis vrij dicht op ‘de derde week van de bouwvak’ volgt, vieren ze hier de week daarna ook second Fasika. Het is een weekend waarin veel mensen gaan trouwen. Goulven en ik waren uitgenodigd op de bruiloft van een vriend van Belete, die op zijn beurt weer een vriend is van Goulven. Voor ons was het een mooie mogelijkheid meer van de cultuur mee te krijgen, en als tegenprestatie vroegen ze alleen of Goulven de chauffeur van het bruidspaar wilde zijn, en of ik het feest wilde filmen.
Het was bijzonder om mee te maken: een intieme dag, vol tradities, die je als gewone toerist niet snel zou zien. De dag ging gepaard met veel dans en muziek, en uiteraard veel eten. Toen ik terugkwam uit Bahir Dar kon ik eindelijk mijn huisje in. De hotelkamer werd me te klein – ik werd echt belemmerd in mijn werk- en met het geld dat het hotel kostte kan ik hier veel andere dingen doen, dus hebben al m’n kennissen hier hun beste beentje voorgezet om mij aan een huisje te helpen. Het huis was vrij kaal, maar ik heb er alles wat ik nodig heb. Er hangt alleen een peertje, en voor de wc moet ik naar buiten in een hokje. Ik heb een plastic zeil voor op de vloer gekocht, en in Bahir Dar wat tweedehands meubilair. Al gauw liepen er kippen door m’n huis, en ook mijn buurjongetje komt soms langs. Er zijn drie huizen op mijn compound. De eigenaar, Baba (‘papa’), is tevens bewaker van de compound.
Zoals ik al eerder heb verteld, geven Goulven en ik nu les aan de kinderen uit één van de armste wijken. Voor mij een verademing om weer even ‘gewoon’ voor de klas te staan. De kinderen zijn heel leergierig, vooral omdat ze weten hoe hun kansen door middel van goed onderwijs verbeterd worden. We geven voornamelijk Engels, maar daarnaast probeer ik ze over van alles wat bij te brengen. Ze vroegen zelfs of we geen klas op zondag konden doen, want dan hebben ze vrij.
Ik heb aan de schooldirecteuren gevraagd wat ze het liefst met het sponsorgeld zouden doen. Ze zijn bezig met het opstellen van lijsten. Daarnaast heb ik al wat dingen met Aynalem van DEC besproken: wat moeten we doen en wat niet, wat is duurzaam, et cetera. Dat was even nuttig. We gaan kritisch kijken wat de scholen echt ten goede komt. Goulven heeft me overigens ook geïntroduceerd bij de burgemeester en vice-burgemeester van Debre Tabor. De vice-burgemeester is tevens hoofd van educatie in deze regio. Hij heeft mij uitgenodigd over mijn werk en het werk van Edukans te komen praten. Hij heeft ook zijn hulp toegezegd bij het verzamelen van de materialen!
Het is grappig: kom ik op de pabo. en de studenten daar hebben mij in hoog aanzien - ik ben ten slotte hier om de leerkrachten te trainen. Ik zal maar niet zeggen dat ik drie maanden geleden zelf van de pabo ben afgestudeerd en dat ik me nog precíes hetzelfde voel als hen. In ieder geval, ik ben met groepjes studenten op pad geweest om in de klassen te observeren en ze te laten assisteren. Heel leuk, en ze hebben al veel kennis van moderne(re) onderwijsmethodieken, wat mijn vertrouwen in de toekomstige leerkrachten versterkt.
Twee weken geleden heb ik een active learning-workshop gegeven aan de key teachers van de scholen. Ik heb ze verteld over verschillende werkvormen, het belang van goed klassenmanagement om de kinderen betrokken te houden, en de obstakels die ik zie tijdens de observaties.
Aankomende donderdag geef ik een tweede workshop aan de kleuterleidsters. Eerst heb ik de afgelopen weken zo nu en dan in de klassen geobserveerd, en aan de hand van de observaties gekeken waar behoefte aan is. Deze training zal gaan over differentiatie, realistisch rekenonderwijs (als ik me nu geen grote discussie op de hand haal..!), hoe je de vaardigheden van kleuters kunt observeren en verlengde instructie. Genoeg stof tot nadenken in ieder geval!
Wil je graag een steentje bijdragen aan het werk van Edukans en mij in deze regio? Maak dan een bedrag over naar CJJ Tuijp, NL96 RABO 0315647094 o.v.v. Edukans.
