Klaas kwam langs op kantoor. Hij was op visite geweest bij zijn buren. Toen hij op de bank ging zitten hoorde hij gekraak. De Ipad van zijn buurjongen lag op de bank en was helemaal aan diggelen. "Hoor dan: Ik heb het gedaan en ik ben ervoor verzekerd. Ik regel dat jij een nieuwe Ipad krijgt," had Klaas zijn buurjongen beloofd. Of ik nu eventjes een nieuwe kon regelen voor Klaas.
Al luisterend naar het verhaal van Klaas vroeg ik me af of hij hier wel aansprakelijk was. Als je bij iemand op de bank gaat zitten, moet je er dan rekening mee houden dat er een Ipad ligt? In dit geval was de Ipad met de stekker in het stopcontact aan het opladen. "Ik had het moeten zien," zei Klaas. "Het was mijn schuld."
Klaas voelde zich duidelijk aansprakelijk. Hij was er tenslotte ook op gaan zitten. We besluiten de zaak verder uit te werken. Om te beginnen moeten er bij de schademelding stukken worden aangeleverd: de buurjongen moet Klaas eerst schriftelijk aansprakelijk stellen en hij moet de aanschafnota kunnen overleggen. Of Klaas even bij de buur langs zou willen gaan voor een handtekening en de aankoopbon. Dan kunnen wij de boel verder regelen. "Jemig, doe toch niet zo moeilijk man", zegt Klaas. "Je kan toch zo zien wat zo’n ding kost."
Maar zo werkt het niet. Als je auto van 8 jaar oud total loss is, krijg je ook de nieuwwaarde niet terug. In het aansprakelijkheidsrecht wordt altijd uitgegaan van het principe dat iemand zijn schade vergoedt dient te krijgen en niet meer dan dat. Met andere woorden: iemand mag er na de schade niet beter van worden. Dus is de aanschafnota nodig om de leeftijd te bepalen. En net als bij de auto wordt er uitgegaan van de dagwaarde. Is de levensduur van een Ipad 4 jaar dan is hij na 2 jaar dus nog maar de helft waard. Dit is dan ook de uitkering die een verzekeraar op basis van het aansprakelijkheidsrecht zal doen.
Er zijn ook verzekeringen waar de verzekeraar kan afwijken van dit principe. Bij bijvoorbeeld auto- of inboedelverzekeringen kan dan een nieuwwaarderegeling gelden. Bij een nieuwwaarderegeling wordt niet afgeschreven, maar wordt uitgegaan van de kosten van een nieuw soortgelijk object.
Klaas weet niet hoe oud de Ipad is en zucht omdat hij het niet gelijk kan afhandelen. Ik stel voor dat we ook even kunnen kijken naar de verzekering van de buren zelf. "Ja, maar dat is lullig. Ik heb het gedaan en ik ben er voor verzekerd." Na enig aandringen vindt Klaas het goed dat ik even bel. De buur heeft de verzekeringspapieren zo bij de hand. Het blijkt dat hij een inboedelverzekering heeft waarop een nieuwwaarderegeling van toepassing is. Als de buurjongen zelf de schade op zijn polis claimt, krijgt hij wél een hele nieuwe Ipad vergoed. De buurjongen is blij, maar Klaas lijkt maar half opgelucht wanneer hij bij ons de deur uitstapt.
